Spanje - Feniciërs tot Habsburgers - (1000 v Chr. tot 1700)
In de tijd van de grotschilderingen die in 1940 in Lascaux in Frankrijk werden ontdekt en die dateren van 15.000 tot 10.000 jaar voor Christus, leefden er soortgelijke kunstenaars in de nabije omgeving van de havenstad Santander in Spanje.
Zij schiepen de al even beroemde schilderingen in de grotten van Altamira (een replica ervan is nog steeds te bezichtigen), die enkele kleinere zusjes hebben in Puente Viesgo, en eveneens in Cantabrië.
Afbeeldingen van stieren in de grot van Altamira
De Basken kwamen opzetten en verspreidden zich over het gebied van het huidige Baskenland tot aan Guadalajara in Zuid-Spanje, doch de eerste bekende beschaving die zich vestigde in het gebied van het huidige Andalusië rond het jaar 1000 voor Christus was de Fenicische.
Er trad ook vermenging op met Grieken, afkomstig uit de omgeving van de Griekse stad Massilia (het huidige Marseille), die het noordoosten van Spanje koloniseerden, samen met de Kelten die vanuit Midden-Europa Spanje binnentrokken.
Er ontstond een mengvorm van Kelten en Iberiërs.
In het “Parque Natural Internacional Arribes del Duero” van zowel Zamora, Salamanca als Portugal zijn vele resten van "verracos", "castros", "estelas", bruggen, bronnen en dolmen van deze bevolkingsgroep te zien.
Galicië en Asturië is de regio van de cultuur der "castreños". Er zijn in dit land ook grote dolmen te vinden en resten van Keltische druïdecultussen.
De Dame van Elche
Deze vrouwelijke kalkstenen buste, waarop nog sporen van beschilderingen te zien zijn, werd in 1897 in het 2 km. ten zuiden van Elche gelegen “La Alcudia” gevonden en heeft de naam van de stad over de gehele wereld bekend gemaakt.
Dit kunstwerk uit de 4 de tot de 3 de eeuw v. Chr. behoort tot de Iberisch-Griekse cultuur en bevindt zich nu in het archeologisch museum te Madrid.
Met de Punische Oorlogen, door de Romeinen Bella Punica genoemd, tussen Carthago en de Romeinse Republiek. kwamen de Romeinen in 206 v.Chr. in Spanje, onder leiding van Scipio Africanus (236 - 183 v.Chr.). Ze veroverden het en deelden het op in provincies.
Het totale Iberische schiereiland kende uiteindelijk drie provincies: Bética met Sevilla (huidige naam), Hispania met Tarragona (huidige naam) en Lusitania met Mérida (huidige naam) als hoofdplaatsen.
De belangrijkste provincie was Baetica, ontstaan uit Hispania Ulterior. Deze provincie werd zeer rijk. Julius Caesar werd in 61 voor Christus. gouverneur van Hispania Ulterior. De Romeinen vestigden zich in verschillende grote gebieden van Spanje en in de stad.
In 68 na.Christus. richtte de Legio VII Gemina een vast legerkamp op, het “Legioen van Léon”, dat later de oorsprong van de stad werd. Haar moderne naam komt uit het Latijnse Legio VII Gemina voort. De stad León is de hoofdstad van de provincie León in de autonome gemeenschap van Castilië en León, in het noordwesten van Spanje.
1968 –Spanje
Uitgifte van een reeks postzegels ter gelegenheid van 1900 jaar León
Tijdens het beleg van de Romeinen werden heel wat aquaducten en bruggen gebouwd zoals:
Romeinse Rio Seco aquaduct in
Almuñecar met een lengte van 700 m
Brug van Zamora
Zamora is de belangrijkste stad aan de Duero die na de grens met Portugal een andere naam krijgt. Dit goed verdedigbare punt op de steile rotswand boven de rivier was vermoedelijk een nederzetting van de Vaccaei totdat de Carthagers de macht overnamen. De Romeinen hebben er een prachtige brug gebouwd.
Het Romeinse aquaduct van Trajanus, uit de 1e eeuw, loopt ca 28 m hoog door een deel van het centrum. De constructie bestaat uit 160 bogen, deels in twee verdiepingen, van granieten blokken. De lengte van het aquaduct is 728 m, en maakte onderdeel uit van de 16 km lange waterleiding tussen Ríofrío en Segovia.
Even buiten Alcántara ligt de Romeinse brug waaraan de gemeente zijn naam dankt want Alcántara is inderdaad afgeleid van het Arabisch woord voor 'brug'. De brug werd tussen 104 en 106 na Chr. ten tijde van keizer Trajanus, gebouwd. Met zijn 194 m overspant hij de Taag en vormt hij een toegangspoort tot het heel nabijgelegen Portugal.
De brug over de kloof van Ronda
De rivier Guadalevín splitst het stadje in tweeën en heeft een diepe kloof, bekend als El Tajo, uitgesneden waar overheen drie beroemde bruggen van Ronda zijn gebouwd. Hier ziet U de Puente Romano ("Romeinse brug", ook bekend als “Puente San Miguel”)
Naast deze Romeinse meesterwerken vindt men ook de sporen terug van vroeg-christelijke cultuur zoals de Santa Maria kerk en de San Pedro kerk te Tarrasa in de Spaanse regio Catalonië, in de provincie Barcelona. De Santa Maria heeft een absis uit de zesde eeuw en net voor de kerk bevindt zich een mozaïek uit de vierde eeuw.
Asturische pre-romaanse kunst is uniek in gans Spanje omdat het een combinatie is van verschillende stijlen zoals de Visigotische, de Mozarabische en de lokale bouwstijl. Het is ontwikkeld met zijn eigen karakteristieken en de stijl heeft een zekere finesse bereikt, dit niet alleen in zijn bouw-kunst maar ook in de gebruikte versieringen en in hun edelsmeedkunst zoals men kan in het Kruis der Engelen, het Kruis van de Overwinning, de reliekhouder in de kathedraal van Astorga en het Kruis van Santiago.
De kerk Santa Maria del Naranco bij Oviedo was aanvankelijk door haar bouwheer, koning Ramiro I (842 - 850) bedoeld als zijn paleis en daarom is ze extra interessant. Het is een heel elegant, slank gebouw met twee verdiepingen. In de onderste verdieping vindt men o.a. een badvertrek, duidelijke herinnering aan de oorspronkelijke bestemming. De bovenste is een hoge zaal. Het tongewelf beneden en de overkapping van het gebouw vindt men in de rest van Europa pas twee eeuwen later. Nog in dezelfde eeuw als waarin de residentie werd gebouwd veranderde haar bestemming en werd het een kerk die op 3 km ten noordwesten van Oviedo ligt in een prachtig landschap aan de voet van de berg Naranco.
Door de Volksverhuizing en de daaropvolgende instorting van het Romeinse rijk kwamen de Visigoten in Spanje aan de macht. Hun hoofdstad was Toledo waar een Visigotisch museum te vinden is in een museumkerk in Mérida. Van die tijd zijn echter nog weinig sporen te zien, alleen wat resten in Toledo, een half kerkje in Burgos (Quintanilla de las Viñas), een icoon van een kerkje in Palencia (Baños de Cerrato, het kerkje van San Juan Bautista uit 661) en een pracht van een heropgebouwde iglesia uit Almendra in Zamora (San Pedro de la Nave in Campillo).
In de IXe eeuw waren Arabische volkeren Spanje binnengevallen en naast de bezetting van het land bouwden ze paleizen en heiligdommen.
De Mezquita is de kathedraal van het bisdom Córdoba en dit architec-tonisch monument bevindt zich in het centrum op de plaats waar ooit de Visigotische kerk van Vincentius van Zaragoza stond, die op de funda-menten van een Romeinse tempel was gebouwd. Na de verovering van Córdoba in 711 door de Moren werd vanaf de achtste eeuw een moskee gebouwd die sinds de christelijke herovering van Córdoba in 1236 als de kathedraal van het bisdom Córdoba in gebruik is.
Het Alhambra (Het Rode Paleis) is een middeleeuws paleis en fort van de Moorse heersers van het Koninkrijk Granada in Andalusië. Het bevindt zich op een heuvelachtig plateau aan de zuidoostelijke grens van Granada.
Vanwege de fijn uitgevoerde islamitische kunst en de zeer grote waarde van de kunstschatten, is het een populaire trekpleister voor kunststudenten uit Europa. Binnenin zijn er mooie decoraties die toegeschreven worden aan Yusuf I.
Rodrigo Díaz de Vivar (Vivar (bij Burgos), 1040 - Valencia, 10 juli 1099) was een Spaanse ridder, beter bekend als El Cid Campeador die in een persoonlijk (man tegen man) gevecht van de beste ridders won. 'Cid' is de Spaanse verbastering van sayyid (Arabisch voor 'heer').
In november 1092 begon hij aan de belegering van Valencia. In 1094 veroverde hij de stad en omgeving en bood het veroverde gebied aan Alfonso aan. Hij was nu vorst van Valencia, waar hij zogezegd in naam van koning Alfonso regeerde, maar in feite een onafhankelijke staat had gesticht. Hij regeerde daar tot zijn dood op 10 juli van 1099. Hij is begraven in de kathedraal van Burgos de stad waar ook Dominicus Guzman werd geboren.
In de voorgaande periode werd het geestelijke leven bepaald door o.a.
Ibn Sina of Avicenna (980-1037)
Hij was een Perzisch filosoof, medicus, geoloog, paleontoloog, natuurkundige, wetenschapper, psycholoog, wiskundige, en alchemist.
Hij was vooral bekend om zijn bijdragen op het gebied van de aristotelische filosofie en de geneeskunde.
Ibn Rushd of Averroes (1126-1198)
Hij was een islamitische jurist, arts en filosoof en als geleerde de grootste kenner van de filosofie van Aristoteles.
Averroes was niet alleen de Aristoteles-commentator bij uitstek, maar toonde zich een ware universele geleerde. Hij was een meester in de islamitische filosofie en theologie en de islamitische jurisprudentie en politiek. Hij was ook onderlegd in, geneeskunde, astronomie, geografie, wiskunde en fysica. Zijn filosofische school staat bekend als Averroïsme en door sommigen werd hij beschreven als de grondlegger van de scheiding tussen Kerk en Staat en als "één van de spirituele vaders van West Europa."
Maimonides of Rambam (1135-1204)
Hij was een Joodse geleerde, filosoof en arts en wordt beschouwd als de belangrijkste rabbijn uit het post-Talmoedisch jodendom. Zijn filosofische werk heeft tot op de dag van vandaag niet alleen grote invloed op het joodse denken, maar ook daarbuiten. In 1148 verliet hij Spanje wegens de vervolgingen in Córdoba na de invasie door de Almohaden, die een vervolging van de Joden activeerden, en vestigde hij zich in Fez, Marokko waar hij als moslim vermomd leefde en zich naast de joods-religieuze studie ook verdiepte in de wetenschappen.
We hebben getracht om U een idee te verschaffen van het Spanje waar Dominicus de Guzmán in 1170 te Caleruega (Castilië) werd geboren. Hij was ook bekend als Dominicus van Osma en was de stichter van de Dominicanen.
Einde van de pagina
Maak jouw eigen website met JouwWeb